เป็นอีกครั้งที่ผมได้กลับมาที่บ้าน หลังจากที่ห่างเหินไปนานเหตุเพราะอุทกภัยเมื่อช่วงปลายปีก่อน อะไรหลายอย่างก็ดูรวนไปหมด กว่าจะกลับมาเข้าที่ได้ก็ใช้เวลาไปหลายเดือน
การกลับบ้านคราวนี้ ผมได้รับของชิ้นหนึ่งเป็นพัสดุที่ส่งมาจากลำปาง พอเห็นกล่องก็รู้ว่าข้างในเป็นอะไร แต่พยายามนึกว่ารูปร่างหน้าตาเป็นอย่างไง.....กับนึกไม่ออกแม้ระยะเวลาจะผ่านมาแค่ประมาณ 1 ปีเท่านั้น หน้ากล่องเป็นลายมือของคุณ ลุงน้ำชา กัลยาณมิตรซึ่งผมไม่เคยได้พบหน้าจริงๆ เลยซักครั้ง ท่านเป็นผู้หนึ่งซึ่งทำให้ผลงานของผมเดินหน้าพัฒนามาจนถึงทุกวันนี้ได้
แกะออกมาก็เป็นกล่องไม้อัดซึ่งผมทำไว้เองเป็นครั้งแรกเหมือนกัน ซึ่งขนาดพอดีกับตัวไวโอลินไม่ได้เผื่อพื้นที่ไว้ใส่อุปกรณ์อื่น ดังนั้นจะใสคันชักไม่ได้ เพราะมันสั้นเกินไป
ไวโอลินตัวนี้ผมทำไว้เป็นล็อตแรกมีด้วยกัน 6 ตัว ตัวนี้คือตัวที่ 5 ซึ่งในล็อตแรกนี้จะมีลักษณะที่คล้ายๆ กัน คือยังค่อยสวย สัดส่วนหลายๆ อย่างดูแปลกๆ ขัดหูขัดไปเสียหมด อาทิเช่น หัวโต คอหนา องศาต่ำ ขอบกว้างเกินไป ปรับแต่งไม่ดี เป็นต้น
แต่ก็ใช่ว่ามันจะแย่ไปเสียหมด ที่ดีก็มีอยู่อย่างหนึ่งที่สัมผัสได้ก็คือแผ่นหน้าและหลังที่ควบคุมความบางมาได้ดี แต่ด้วยภาพรวมของสัดส่วนที่ไม่ถูกต้องทำให้มันดูไม่สวย เวลาจับขึ้นมาเล่นจะไม่ค่อยถนัดมือดูเทอะทะ เป็นอารมณ์ที่ทำให้เกิดความไม่อยากเล่นขึ้นได้
ช่วงคอที่กว้างเกินไป องศาคอก็เลยต่ำ หย่องที่ตัดเองไม่สวยหนาเทอะทะ ส่วนของฟิงเกอร์บอร์ดทำจากไม้ชิงชันเป็นไม้ที่ดีครับ
ส่วนหัวที่หนาจะใหญ่เกินไป ลูกบิดเห็นลุงน้ำชาบอกว่าได้บิดจนแตกไปเพราะแน่นมาก ก็น่าจะมาจากการปรับแต่งไม่ดี ซึ่งผมก็จำลูกบิดเดิมไม่ได้
ส่วนคอที่หนาเกินไป ซึ่งปกติควรจะอยู่ที่ประมาณไม่เกิน 18 ม.ม. ในส่วนปลาย และไม่เกิน 20 ม.ม. ในส่วนโคน
ผมเองลังเลใจจากที่แรกซึ่งตั้งใจว่าจะไม่แก้ไขอะไร ปล่อยให้มันเป็นอย่างที่เคยเป็นไว้ดูว่าครั้งหนึ่งกว่าจะได้เป็นไวโอลินในฝัน ต้องผ่านความผิดพลาดมาไม่รู้อีกตัว................แต่มีหลายเสียงทัดทานผมมาให้แก้ไขเถอะเสียดาย แก้ไขให้ดีแล้วจะได้เอามาใช้ได้ หนึ่งในนั้นเป็นแม่ของผมเอง
นั่นเป็นเรื่องราวของตัวที่ 5 และ5ใน6 ตัวแรกกลับมาหาผมเกือบหมดเหลืออยู่อีกเพียงตัวเดียวเท่านั้น ผมทำผิดๆถูกๆมาตลอด อย่างหนึ่งอาจเพราะหาคนที่จะมาแนะนำไม่ได้ แต่การทำผิดพลาดก็มีประโยชน์เหมือนกัน ทำให้เราได้ทักษะการแก้ไขถ้าไม่ท้อถอดใจไปเสียก่อน ผมว่าลุงน้ำชาเองก็คงจะรู้สึกเช่นนั้นแต่ก็ไม่กล้าที่จะติกลัวทำให้ผมเสียกำลังใจ ก็เลยส่ง ไวโอลินเก่าอายุ 55 ปี มาให้ผมได้ศึกษา และเป็นจุดเปลี่ยนมาจนถึงวันนี้
ในกล่องยังมีหนังสือเกี่ยวกับงานไม้ วานิช และฮาร์โมนิก้าของ Huang รุ่น Silvertone Deluxe คีย์ Bb ขอบพระคุณลุงน้ำชาเป็นอย่างสูงครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น